Projekt z Chemii
Związki organiczne
Na początku XIXw. powszechnie uważno że związki organiczne są zbyt złożone aby można było otrzymać je drogą syntezy prostych związków nieorganicznych oraz, że związki wchodzące w skład organizmu zgodnie z założeniami witalizmu możliwe są do otrzymania tylko dzięki sile witalnej. Czyli nie są możliwe do zrealizowania poza organizmem.Witalizm to hipoteza zakładająca, że siły witalne (niematerialne) są obecne w zjawiskach życiowych. U Arystotelesa witalizm był koncepcją duszy.
Obalenie tego przekonania nastąpiło w 1816r. gdy uświadomiono sobie, że do otrzymania złożonych związków organicznych nie jest potrzebna żadna siła witalna.
Dowiódł tego Michel Chevreul, francuski chemik. Przeprowadził badania dotyczące tłuszczów. Pracował naukowo jeszcze w wieku 102 lat. Jego nazwisko widnieje wsród 72 naukowców, przemysłowców i inżynierów na wieży Eiffla. Jego doświadczenie polegało na wyodrębnieniu i oczyszczeniu tłuszczu z mydła i jego reakcji z silną zasadą nieorganiczną. W reakcji tej, znów otrzymał mydło. Tym samym dowiódł nieprawdziwości witalizmu.
12 lat później Fridrich Wohler jako pierwszy otrzymał związek organiczny ze związku nieorganicznego. Mianowicie mocznik - składnik moczu. Później badał on jeszcze inne związki organiczne.
Kolejnym przełomem w chemii organicznej było przypadkowe odkrycie Williama Henry`ego Perkina. Był on 18-letnim brytyjskim chemikiem. W 1856r. przebrowadził on doświadczenie utlenienia aaniliny dwuchromianem potasu. Wyniku się nie spodziewał, ponieważ była nim czarna, smolista ciecz, dlatego przerwał eksperyment, po czym poszedł opłukać dłonie alkoholem i zaóważył fioletową substancję. Zainteresował się nią, zbadał i okazała się barwnikiem syntetycznym. W związku z jego łatwością w produkcji okazał się konkurencją dla innych barwników naturalnych. Perkin odkrytą przez siebie substancję opatentował i nadał jej nazwę moweiny. Zdobył dzięki niej spory majątek.
Ostatecznie, podstawowe struktury związków organicznych, niezależnie zostały sformuowane przez Fridricha Augusta Kekulego oraz Archibalda Scotta Cuppera w 1858r.